Paradijselijk Peru

Hoe verder de reis vordert, des te minder tijd ik heb/neem om een blog te schrijven. Er gebeurt ook zoveel en we reizen er wat op af. Daarom dat ook dit keer weer ineens een behoorlijk verhaal op het scherm verschijnt.. ;)
Na onze rustige paasdagen in copa cabana, zijn we de grens over gegaan naar Peru. Dit keer een makkelijke grens overgang, waarbij we zelf de grens over moesten lopen ipv bus uit, in, uit en weer in. Gelukkig maar, want ik voelde me de afgelopen paar dagen behoorlijk beroerd. Waarschijnlijk in copa cabana iets verkeerds gegeten of gedronken. Bij aankomst in Puno ook maar even een dokter bezocht voor een kuurtje. Die gelukkig erg snel aansloeg en ik de volgende dag al wat meer energie had. Als er iets niet leuks is, is het reizen als je beroerd bent en geen energie hebt. Mijn backpack is namelijk niet bepaald licht..
In Puno hebben we tour geboekt naar de floatings Islands van Uros. Hier met een bootje heen gevaren. Terwijl ik het me heel anders voorgesteld had, was het toch erg bijzonder om te zien. Het is eigenlijk een kanaal door het riet heen, waar allemaal drijvende eilandjes aan liggen. Deze eilandjes zijn gemaakt van het riet wat er groeit, deze hebben ze op blokken gelegd van bepaald grond wat het licht is (dus blijft drijven). Als je op zo'n eiland stapt zak je ook weg in het riet. En als er een bootje voorbij vaart, zie je het eilandje deinen op de golven.. Een erg bijzondere gewaarwording. Na uitleg en het bekijken van de huisjes van de locals. Mochten we meevaren op een typisch bootje (ook weer van riet) over het kanaal. Met als afsluiter een serenade van de vrouw des huizes (wat meer klonk als een klaagzang..).
Na Puno zijn we verder afgereisd naar Arequipa. Een erg mooie stad waar we dan ook heerlijk genoten hebben van de warmte (die we erg gemist hebben!) en de luxe weer. Eindelijk weer fatsoenlijke winkel e.d. Je weet niet wat je gemist hebt als je er weer tussen loopt..
Ook hier hebben we weer heerlijk gestruind op de vele marktjes met prullaria (en ook teveel moois wat we allemaal niet mee kunnen nemen..).
Hier hebben we ook voor het eerst iets echt cultureelst gedaan, en zijn naar het oude klooster midden in de stad gegaan. Dit zou een van de mooiste en grootste kloosters destijds geweest moeten zijn. En het doet zijn naam ook wel eer aan. Mooie gekleurde muren (zal vroeger wel niet zo zijn geweest..) en pleintjes met plafondschilderingen. Daarnaast de typische oude kamertjes zoals ze vroeger waren, klein en sober. Maar wel erg mooi om te zien hoe dit hele gebouw midden in de stad zo bewaard is gebleven, ondanks de vele aardbevingen. De dag erop hebben we een tour geboekt naar Colca canyon, van anderen gehoord dat dit de moeite waard zou zijn. Laten we dat maar hopen, gezien we om 2 uur 's nachts opgehaald zouden worden. Na lang wachten en chagerijnig worden omdat het midden in de nacht is, werd dit 3 uur. Nadat we in het busje een dekentjes hadden gekregen, toch nog wat proberen te slapen.. Tegen 7 uur 's ochtends hebben we dan ook ergens ontbeten en zijn we de canyon ingereden. Onderweg een fotostop, waarbij er 2 hele schattige dametjes langs de weg stonden met 2 alpaca's. Waarvan er 1 heel aanhankelijk was en lief. Hier even mee geknuffeld, ondanks dat ik normaal heel huiverig ben voor dit soort beesten. Helemaal na de Uyuni tour, waarbij we achterna zijn gezeten door een lama!! Na nog een stuk verser te zijn gereden kwamen we op het punt aan waar je de Condors kunt zien zweven. Grote en zware vogels, die op zo'n 20 meter afstand ineens voorbij kunnen komen zweven. Met daarbij op de achtergrond een mooi uitzicht op de canyon. Maakt het de vroege tijdstip in de nacht toch nog goed. Verder die dag nog heerlijk kunnen ontspannen in een hotspring, en naar een uitzicht punt gereden om alle vulkanen rondom te kunnen zien. Al met al wel veel uren doorgebracht in een busje, maar wel heel wat moois kunnen bekijken weer. Tijdens de tour zat er toevallig een Nederlandse meid bij in de bus, die al 2 jaar in Quito (Ecuador) woont. Van haar nog heel wat handige tips gekregen. En zijn 's avonds met z'n 3en gezellig een drankje gaan doen op koningsnacht. Want ook al zijn we erg ver weg, we blijven Nederlanders die toch wel trots zijn op ons kleine landje.
Na Arequipa zijn we verder afgereisd naar Cuzco. Ik had vaker gehoord dat dit een erg leuk maar supertouristisch stadje zou zijn. Supertouristisch vond ik nog meevallen. Maar het is inderdaad een heel erg leuk en mooi stadje!! Hier hebben we dan ook een paar hele leuke dagen gehad, ook in ons hostel. Waar de eigenaren echt super aardig waren. Hier hebben we even rond gekeken hoe we onze dagen naar de machu Picchu wouden vullen, en hebben gekozen voor een 3 daagse Inca jungle tour (dankje Nicole voor de goeie tip! ;) ).
Deze 3 dagen begon met een mountainbike tocht, waarbij we er op de dag zelf achter kwamen dat dit alleen downhill zou zijn op asfalt. Na deathroad vond ik dat dus echt geweldig! Heerlijk hard naar beneden slalommend door de bochten, geweldig mooie uitzichten op de vallei. Alleen jammer dat het regende, waardoor we dus echt tot op de huid zeiknat zijn geworden.. Maar dat heeft de 2,5 uur durende tocht niet mogen bederven. Ook onze groep was echt gezellig. Maar na de lunch werden wij uit de groep gehaald en naar het volgende stadje gebracht.. Gezien wij maar 3 dagen deden en zij 4 dagen. Helaas afscheid moeten nemen, en verder gegaan. Echt weer even wennen aan de nieuwe omgeving. Warm en vochtig, het echte jungle gevoel van vorig jaar in Costa rica komt weer terug. Na een uur rijden langs een erg smal weggetje, wat veel weg had van de death road met de afgrond pal naast de weg. Zijn we aangekomen bij ons eerste slaapplek. Hier gewacht op onze nieuwe groep voor het avondeten. Na het eten zijn we meegegaan naar de plaatselijke bar, gezien een van de meiden jarig was. Omdat ik nog aan m'n kuurtje zat, hebben wij verder maar 1 drankje gedaan. De rest van de groep zat behoorlijk wat naar achter te slaan. Wat hele aparte momenten met zich meebracht, gezien er ook een paal in de bar stond. Wij hielden het als eerste voor gezien, en zijn lekker gaan slapen. De volgende ochtend zaten we dan ook met veel brakke gezichten aan de ontbijt tafel, terwijl wij gewoon heerlijk van ons broodje konden genieten.
Na het ontbijt zijn we gelijk weer onderweg gegaan richting de canopytour, of terwijl ziplinen. We hadden iets meer lijnen verwacht dan alleen maar 3 lijntjes, maar het waren wel erg lange lijnen. Dus het was wel weer even een kick om zo hard naar beneden te sjeesen, heerlijk.
Na de lunch zijn we ons klaar gaan maken voor een 3 uur lange wandeltocht richting onze nieuwe verblijfplaats in Aguas Calientes. Met onze vrij zware rugtas en de hitte was het toch even ploeteren. Maar het was wel een mooie tocht langs de rivier en de spoorlijn onder aan de berg van de machu Picchu.
Tijdens het avondeten hebben we ook al onze toegangstickets voor de Machu Picchu gekregen. Gezien we de volgende ochtend al om half 5 vanuit het hostel naar de ingang moesten gaan lopen, omdat de deur om 5 uur open gaat. Zo gezegd zo gedaan, 4 uur opgestaan, tas weer ingepakt en richting de ingang gaan lopen met onze zaklampjes. Ondertussen genietend van de overweldigend mooi sterrenlucht. Die je, doordat je in de middle of nowhere zit, echt prachtig kunt bekijken. Ik heb mooie sterrenhemels gezien, maar niet zoals deze keer..
Na even gewacht te hebben bij de ingang, waar echt een behoorlijke rij is komen te staan. Ging de poort eindelijk open en konden we de brug over om te beginnen aan de Inca-stairs. Ik weet niet precies hoeveel treden het zijn, maar in ieder geval meer dan 1000... Na een uur alleen maar traplopen en door een hel gaan, zijn we eindelijk boven gekomen. Helemaal kapot... Maar veel tijd om bij te komen hadden we niet. Onze gids voor de ochtend stond al klaar, en als we de zon op wouden zien komen tussen de bergen moesten we nu naar binnen. Na nog weer wat trappen omhoog te zijn gegaan, aangekomen bij het uitzichtpunt over de Machu Picchu. Wauw!! Na al dat gezwoeg en gedroomd te hebben om het te kunnen zien, staan we daar eindelijk... Heel onwerkelijk om er eindelijk te zijn! En het uitzicht is echt prachtig! Na 10 minuten kwam inderdaad de zon op, tussen de bergtoppen door. Heel bijzonder om te zien.. Eigenlijk een soort magisch gevoel.
Na een begeleide tour van een uurtje door de machu Picchu hadden we zelf de tijd om op ontdekking te gaan. We hadden tickets geboekt voor machu Picchu mountain (nog weer een uur klimmen voor een uitzicht over de verloren stad), maar hebben hier na onze ochtend workout toch maar vanaf gezien.. We zijn wel met een zuid-Afrikaanse en een Braziliaanse jongen en een meid uit Noorwegen en stuk het pad op gelopen naar de sungate. Vanaf daar zouden we ook een mooi uitzicht hebben. Na nog weer een stuk omhoog gelopen te zijn bleek dit inderdaad ook de moeite waard. Hier even gaan zitten, om al het moois in ons op te nemen. Soms kun je iets zien, maar je kunt ook iets zien en beleven. Op het moment dat je er even voor gaat zitten, en rondkijkt waar je bent. En je ziet de geweldig mooie bergen om je heen, de verloren stad en de zon die er op schijnt. Dat moment besef je pas dat je erg bevoorrecht bent om al dit moois mee te kunnen maken. Het klinkt heel zweverig, maar dat moment was echt een momentje van inner peace.. Hoofd leeg en genieten! Kon dit maar eeuwig duren..
Nadat we terug zijn gegaan (uiteraard met de bus naar beneden!) hebben we een gezellige middag in een restaurantje gehad met z'n 5en. Waarna we met de trein en taxi weer terug zijn gegaan naar Cuzco.
Waar we ons de dag erop hebben klaargemaakt voor onze 2 langste reiswagen tot nu toe.. Eerst een busrit van 21 uur naar Lima, 7 uur tussenstop in Lima. Waarna een 9 uur durende busrit verder naar Trujillo. Hier helemaal gesloopt aangekomen, gezien je in de bus toch niet echt lekker in slaap komt. Waar we dezelfde dag nog een tour hebben gedaan naar de ruïnes van ChanChan. We hadden geen idee wat dit was, en liepen er ook bij als zombies. Maar de dag erop heeft Chantal even gegoogled, en blijkt dat deze oude stadsruines op de lijst van Unesco werelderfgoed staat als beschermd.. Gezien dit de grootste en best bewaarde ruïnes zijn van die tijd. Zijn we dan toch maar even geweest ;)
De dag erop hebben we een ochtendje sandboarden geboekt. Hadden dit al die tijd wel in gedachten, maar de plaatsen die we daarvoor hadden bedacht hebben we door tijdsnood overgeslagen.
Na een erg zware klim de hoge duin op, moesten we even bijkomen. Na een erg korte uitleg over hoe of wat moest ik op de board gaan staan. Na wat gesjok en geduw kwam ik voor geen meter vooruit. Dan maar op naar het steilere stuk van de duin. Hier opnieuw op m'n board gaan staan. Maar kan ik dit wel?? Dit is wel heel erg steil, en ik heb nog nooit van m'n leven geskied of gesnowboard.. Na een wat rustig begin, gaat het op gegeven moment wel echt heel hard. Ik zat/hurkte meer dan dat ik stond, maar anders kon ik geen balans bewaren. Maar ik ben heelhuids en in 1 keer naar beneden gekomen!! Whoehoe! Dat smaakt naar meer.. In totaal maar 3 keer van de berg afgegaan, gezien de klim omhoog elke keer even duurt. Maar de andere 2 keer ben ik wel nog behoorlijk gevallen aan het eind, maar dat maakt het ook leuk. Vallen en weer opstaan om verder te gaan. Ik heb het toch maar weer gedaan, iets nieuws, check!
Na toch 2 best vermoeiend weken hebben we 3 daagjes geboekt in Mancora, het surfersdorpje in Peru. Na nog weer een nacht in de bus te hebben gezeten zijn we echt in paradijs aangekomen. Een super mooi hostel op de berg, met een geweldig uitzicht op het dorpje en het strand. Hier aangekomen ook gelijk bikini aangetrokken en op het strand gaan liggen. Dat is ook het enige wat we deze 3 dagen hebben gedaan.. Zonnen en energie weer bijtanken. Heerlijk!
Zijn nu klaar voor onze laatste 2,5 week. Nog maar 2,5 week!! Tijd vliegt voorbij, en het einde van de reis komt al in zicht.. Vanavond nemen we weer een nachtbus richting Cuenca in Ecuador. Onze laatste land (op mijn weekje in Costa rica na dan..). Nog anderhalve week om een aantal dingen in Ecuador te bekijken. Hopen dat we nog wat mooie dingen mogen zien. Maar we gaan nog even volop genieten voordat we naar huis gaan!